Operacija tankog creva

Tanko crevo

Tanko crevo je deo gastrointestinalnog trakta, dužine oko 7m.

Delovi tankog creva mogu se podeliti na tri dela:

Dvanaestopalačno crevo (duodenum), dužine oko 20-30 cm, nastavlja se na želudac
Prazno crevo (jejunum), dužine oko 2.5 m, nastavlja se na duodenum
Usukano crevo (ileum), dužine oko 3.5 m, nastavlja se na jejunum

U tankom crevu, u kojem je sredina alkalna (bazna), odvija se i dovršava potpuna probava svih preostalih sastojaka hrane. U zidu tog creva nalaze se žlezde koje luče velike količine sluzi i enzime. Sluz kao omotač štiti crevnu sluzokožu od dejstva enzima. Takođe je prisutan veliki broj crevnih resica, koje su značajne za reapsorpciju svarene hrane.

Najčešća oboljenja tankog creva su:

Kronova bolest (Morbus Chron)
Divertikulumi tankog creva
Intestinalne opstrukcije – Ileus
Tumor tankog creva
Mekelov divertikulum – iako spada u grupu divertikuluma, uglavnom se on izdvaja kao poseban entitet. Predstavlja urođenu anomaliju tankog creva, koja se javlja kod oko 1-2 % populacije

U većini slučajeva, Mekelov divertikulum, ne daje simptome. Divertikulum je obično smešten 30 – 60 cm od spoja tankog creva sa debelim crevom kod novorođenčadi i 50 cm kod odraslih. Može biti slobodan ili pričvršćen za pupak. Divertikulum se može inficirati (Divertikulitits) i prouzrokovati bol koji je sličan bolu kod upale slepog creva. Zbog toga je dužnost hirurga da prilikom operacije slepog creva obavezno prekontroliše i završni deo tankog creva do dužine na oko 60 cm od spoja tankog creva sa debelim crevom. ovo posebno važi ako se radi o pacijentima dečijeg uzrasta. Nekada Meckelov divertikulum može da uzrokuje invaginaciju ili volvulus creva i da dovede do ileusa (“vezanih ” creva).

Simptomatologija skoro svih bolesti tankog creva se ogleda difuznim bolovima u trbuhu ili bolovima koji se javljaju na mestima stvaranja patološkog procesa ali svakako je bol glavni simptom oboljenja tankog creva. Bolovi su praćeni mučninom, nagonom na povraćanje ili povraćanjem. Pored bolova mogu se javiti i krv u stolici, krvarenje, intususcepcija (uvlačenje dela tankog creva u drugi deo tankog ili debelog creva), stenoza (suženje), maligna alteracija.

Dijagnoza oboljenja tankog creva se postavlja anamnezom, kliničkim pregledom i nekim dopunskim dijagnostičkim metodama (laboratorijske analize, ultrazvučni pregled abdomena, MSCT abdomena, MR abdomena).

Lečenje može biti konzervativno, ako se radi o inflamatornim (zapaljenjskim oboljenjima) ili hirurško.

Hirurško lečenje je uglavnom karakteristično za komplikacije osnovnih oboljenja tankog creva (Kronova bolest, Divertikulumi). U slučaju intestinalnih opstrukcija (Ileus) lečenje je isključivo hirurško i često neodložno.